Omaatje
Tekst en muziek: Marijke Boon
Singer-songwriter Marijke Boon maakt sinds 1977 theaterprogramma’s. Ooit vormde ze, samen met Stef van der Linden, het vermaarde zangduo “De Boli’s” en speelde ze jeugdtheater met haar eigen groep “De Bruine Boon”. In haar producties geeft zij het Nederlandstalige lied veelzijdig vorm, vaak in combinatie met beeldende kunst. Het is in de turbulente periode van vredesmanifestaties en anti-rakettenbetogingen in de jaren '80 dat het lied "Omaatje" ontstond.
Ik had het gehoord, er komt een betoging
Ik dacht zeker weer voor salarisverhoging
Maar het bleek voor de vrede, dat ging mij ook aan
Na wikken en wegen, besloot ik te gaan
Mijn dochter zei: mama, dat is niks voor jou
Je bent veel te oud, je vat er nog kou
Maar ik zei: ik ben niet van porselein
En zong toen dit refrein
Tegen de kou kan je je kleden
Koude oorlog brengt geen warme vrede
Dus daarom nee, dank u wel
Géén raketten en trouwens waar zou je ze zetten
Ik reed met de bus naar het station
De trein die vertrok aan het tweede perron
De conducteur zei, voor de grap:
Zo omaatje alleen op stap
Doch ik sprak fier: zoals u ziet
Ben ik, meneer, uw oma niet
En voor het raam in de trein
Zong ik toen dit refrein
Ik had in mijn tas de krant meegenomen
En las dat de paus weer was ‘aangekomen’
Oh ja, hoeveel kilo’s, dacht ik stout
Ach, die kerel liet me koud
Nee, waar ik een warm gevoel van kreeg
Was dat de meerderheid niet zweeg
En samen met hen op het grote plein
Zong ik toen dit refrein