Ligna Koritsia (Tengere meisjes)

Tekst: Yannis Rítsos . Muziek: Mikis Theodorakis

Uit de liederencyclus Epitaphios (Grafschriften) van Theodorakis op tekst van de Griekse dichter Yannis Rítsos. In 1968 schreef Rítsos zijn Ohekaochto tragoudhakia tis pikras patridhas (Achttien liederen uit het bittere vaderland), waaronder Ligna koritsia. Op dat ogenblik waren in Griekenland de kolonels aan de macht en zat Rítsos gevangen in de koncentratiekampen van Leros en Samos.Het witte en zwarte zeil in dit lied verwijzen naar de myte van Theseus. Deze held doodde de Minotaurus op Kreta, maar vergat bij zijn terugkeer de zwarte zeilen van zijn schip te vervangen door witte. Daardoor dacht zijn vader dat Theseus dood was, en pleegde zelfmoord.In de Griekse poëzie is zout een symbool van wijsheid en trouw.

Ligna koritsia
sto gialo mazevoene t'alati,
skifta poli, pikra poli,
to pelago den to vlepoen.

K'ena pani,
k'ena pani, levko pani
toes gnefi sto,
toes gnefi sto galazio.

Ki ap'to poe den t'agnantepsan,
mavrizi'ap'ton kaimo toe.

K'ena pani,
k'ena pani, levko pani
toes gnefi sto,
toes gnefi sto galazio.

Tengere meisjes
verzamelen het zout op het strand,
diep gebukt en zeer verbitterd;
de zee zien ze niet.

En een zeil,
een zeil, een wit zeil
wenkt hen aan
de azuurblauwe einder

Omdat het niet wordt opgemerkt.
wordt het zwart van droefheid.

En een zeil,
een zeil, een wit zeil
wenkt hen aan
de azuurblauwe einder