Tiwrin Taggalt (De Klaagzang Van De Weduwe) Kabylië (Algerije)
Tekst en muziek: Lounès Matoub, 1995 – Refrein: traditioneel
De Algerijnse zanger Lounès Matoub – op 48-jarige leeftijd in zijn geboorteland vermoord – was lid van de M.C.B. (Mouvement Culturel Berbère). Met deze klaagzang vertolkt hij de stem van de twee miljoen Berbers die ijveren voor een eigen identiteit en opkomen voor hun vrijheid in Kabylië.
|
Ei tsegir Woeli-i-i-iw
Ei zjefel- We fini-id jé-dzjEn
Dewegidhe zo-ri-i-i-iw
e- dedzje- Woerdibwi-id LewEn
Echmoerke tsei sEw
Chaa sezoe dzjEw
e- kide- tsederene Woe a-a-a-n
MoeHELEt HemLEw
E kenik HemLEw
DitsinEW Sjare - WoetsEn
Oe dmichmoe Ha Lege madejEs fe-
Chas zemene gjE dhi jer kje-
Hasorde tsadereb
Wa jedosi- wa sethema- ra-am
Siwa sethema- ram
Chas jer wEleni we sethera be
Degoeli oe mazalik thEdere
WajenjE- Koewidi-i-i
Deghoelefo- oerese zemire wa-ra-
Oerse zmire wa- ra
Ji sgizEhehoew A sEtheroew
Eleniwoe - nEHtEmen tera-am
Ekere trEzjoe MilmEre nernoe
Anoemjikse-el WaHsoe - zekjEm
Tesen WemEn de ijese rare-en
NgoemEntEde medhelEnt Wale-en
Jiroese-ni-ji-di
Male-en oerse neze mire ra-ra-am
Oersen zmire ra-raam
Thei soe dhoeboedaw
Ekoedi sjeri HEEn
enEne frente segseleme HE ji-ien
Oelesjtini tsi
Zigile-en Ethene-gi-tikefE-Ew
Ethne gi-tikefEw
eseHadent laHjoed Oeliw juffoed
Ez verfe-el oe-oer dizedeke sa-
JaRR bi laHboed eRRnoed oRRjoed
Dewaje-e jirne-e najEm
Wat een stortvloed Mijn hart is een onstuimig water
Het is radeloos omwille van z’n gestorven geliefde
|
Dit was dus mijn lot Voortijdig weduwe zijn
Maar jou geef ik niet op
Zelfs als ik samen ben met een andere man
Zal je m’n dromen betoveren
Want de liefde die ik voor je voel
Zal zijn gelijke nooit kennen:
Werden wij niet allebei getekend door hetzelfde ongeluk
Je gezicht mijn liefste is voor altijd in mij:
Mocht de tijd me vertrappelen
Weet dan dat ik de naam van niemand anders zal vernoemen
Tenzij onder dwang
Verwijderd uit mijn blik
Leef je verder in mijn hart
De nasleep die je achterlaat
Is voor mij een ondraaglijke last
Je was voor mij helemaal vreugde en plezier
Vandaag ben ik in tranen
Mijn ogen kijken naar dat ongeluk dat ongelooflijk blijft
Op die manier kijk ik uit naar ons weerzien
Om samen de schrik voor het graf te overwinnen
Vredelievend zijn het water en de twijgen
Helaas mijn ogen kwijnen weg ze leven in slapeloosheid
Slachtoffers van het ongeluk dat mij ten deel valt
En dat ik niet te boven kan komen
Op mijn gekerfd en doorstoken lichaam
Tekenen de bewijzen zich af
Waarvan het de onvermijdelijke prooi is geworden
En nu druppelt het leeg in diepe neerslachtigheid
De feestelijkheden volgen elkaar op
Maar de dorst martelt mijn hart
En alle geduld heeft me in de steek gelaten
God almachtig!
Voeg bij dit alles donder en bliksem
En andere noodlottige krachten
|
