Wie is de grootste gek: diegene die de wereld aanvaardt zoals hij is of diegene die hem wil veranderen? Diegene die zich neerlegt bij de heersende (wan)orde, de domheid en bekrompenheid en de schrijnende ongelijkheid en onderdrukking in de wereld of diegene die, tegen beter weten in, toch probeert zich te verzetten tegen de gang van zaken?.....
....Is het mogelijk niet te berusten in "wat is" zonder tegen windmolens te beginnen vechten? Is het mogelijk staande te blijven wanneer men zijn eigen zwakheid, kleinheid en leegheid in de spiegel van de "realist" aanschouwt?
Is het mogelijk koppig te blijven geloven in de "onmogelijke droom" en te blijven streven naar de "onbereikbare ster" zonder te behoren tot de kudde naïeve schapen die wachten op Sinterklaas?
Voor zanggroep Hei Pasoep is het is in ieder geval het proberen waard. Voor hen is het is ook de enige echte optie die er is en zij brengen dit tot uitdrukking in hun muziek.
Op 14, 15, 20, 21 en 22 mei '04 stellen zij hun nieuwe productie "Windmolens en Paprika" voor in het cultureel centrum 'CD Podium' van Deurne.
Deze productie bestaat uit geëngageerde muziek uit zowat alle delen van de wereld:
liederen tegen onrecht, liefdesliederen, liederen die ons meevoeren naar de
schoonheid van andere culturen, ... a capella, instrumentaal, gevoelig, krachtig,
maar soms ook sober ...
Als rode draad rijgt de poppenspeler Marten Lierman de liederen aan mekaar.